dr. J.A.M. Emons

Een kind met een zeldzame allergie voor de peulvrucht fenegriek

SAMENVATTING

Voedselallergieën bij kinderen komen vaak voor. Door toenemende beschikbaarheid van gerechten uit buitenlandse keukens komen er steeds meer reacties op (voor ons) exotische allergenen. Op de polikliniek Kinderallergologie werd een jongen gezien met een bekende pinda-allergie en herhaalde anafylactische reacties na het eten van tex-mexkruiden. Deze kruiden kunnen sporen van pinda’s bevatten en de reacties werden aanvankelijk toegeschreven aan zijn pinda-allergie. De hoge drempelwaarde voor pinda tijdens een provocatietest en een uitgebreide voedingsanamnese maakte fenegriek echter een verdacht allergeen. Aanvullende diagnostiek toonde sensibilisatie voor fenegriek en de in literatuur beschreven overeenkomstige pinda-allergeencomponenten Ara h 1 en Ara h 3. De diagnose fenegriekallergie werd gesteld. Fenegriek is een peulvrucht. Fenegriekallergie is zeldzaam en kan optreden als primaire allergie of als kruisreactiviteit bij een primaire pinda-allergie. Fenegriek hoeft wettelijk niet aangegeven te worden als ingrediënt op het etiket, waardoor vermijden erg ingewikkeld is en accidentele reacties nog weleens voorkomen.

(NED TIJDSCHR ALLERGIE, ASTMA, KLIN IMMUNOL 2022;22(2):66–9)

Lees verder

Vissen naar mogelijkheden: nieuwe inzichten in de diagnostiek en behandelmogelijkheden van visallergie

SAMENVATTING

Visallergie is een van de meest voorkomende voedselallergieën. De aanbevolen behandeling betreft het vermijden van meestal alle vissoorten. Volgens nieuwe inzichten hoeft het vermijden van alle vissoorten tegenwoordig echter niet meer de praktijk te zijn. Patiënten met een visallergie zijn te onderscheiden in 3 groepen: (A) poly-gesensibiliseerde patiënten die op alle soorten vis reageren, (B) monogesensibiliseerde patiënten met een selectieve allergische reactie voor 1 individuele vissoort en (C) oligo-gesensibiliseerde patiënten die reageren op een aantal specifieke vissoorten. Hier kunnen verschillende visallergenen, waaronder parvalbumine, enolase of aldolase verantwoordelijk voor zijn. Dit artikel beschrijft de huidige stand van zaken voor de diagnostiek en behandeling van visallergie, waarbij de meeste patiënten met een visallergie toch vissoorten kunnen eten.

(NED TIJDSCHR ALLERGIE, ASTMA, KLIN IMMUNOL2021;21(1):4-10)

Lees verder

Voedseleiwit-geïnduceerd enterocolitis-syndroom na ingestie van koemelk

SAMENVATTING

Voedseleiwit-geïnduceerd enterocolitis-syndroom is een zeldzame, niet-IgE-gemedieerde voedselallergie die zich op jonge leeftijd presenteert met heftig braken. Dat gaat meestal gepaard met lethargie, bleekheid 1–4 uur na inname van het verdachte voedingsmiddel en vaak later nog met diarree. Het klinische beeld kan fulminant verlopen en reageert niet op de typische behandeling van een IgE-gemedieerde allergie (antihistaminica en adrenaline). Koemelk, soja en granen zijn de meest voorkomende triggers, maar ook voedingsmiddelen die niet typisch zijn als allergeen, zoals rijst of kip, kunnen de oorzaak zijn. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de anamnese en zo nodig met een provocatietest. Het beloop is gunstig: het grootste deel van de kinderen groeit over de klachten heen voordat de leeftijd van 5 jaar is bereikt.

(Ned Tijdschr Allergie & Astma 2018;18:123-128)

Lees verder

Profielen van sesamzaadsensibilisatie bij kinderen en volwassenen

SAMENVATTING

Sesamzaadallergie heeft een lage prevalentie in vergelijking met andere voedselallergieën, maar komt steeds vaker voor in Nederland. De diagnostiek wordt bemoeilijkt door een slechte sensitiviteit en specificiteit van de diverse testen, waarschijnlijk veroorzaakt door extractieproblematiek van het zaad en de brede kruisreactiviteit met andere allergenen. De huidpriktest is een snelle en vaak de eenvoudigste methode om sensibilisatie te meten, maar klinische relevantie is vaak onduidelijk. Een goede dieetanalyse van sesamzaadconsumptie kan daarbij van grote waarde zijn. In het Erasmus MC is onderzocht of deze combinatie van waarde kan zijn bij de diagnose van een sesamzaadallergie. Na selectie zijn 51 patiënten met een positieve huidpriktest ingedeeld in groepen, afhankelijk van hun profiel. Hiervan hadden 19 patiënten (37,2%) hoogstwaarschijnlijk een klinisch relevante sesamzaadallergie en 32 patiënten (62,7%) hadden hoogstwaarschijnlijk een niet-klinisch relevante sesamzaadsensibilisatie. Zes patiënten (11,8%) bleken sesamzaad te mijden uit het dieet vanwege een positieve huidtest in het verleden en 4 patiënten (7,8%) bleken sesamzaad te nuttigen zonder zich daarvan bewust te zijn en hadden regelmatig allergische klachten. Zesentwintig patiënten (50,9%) consumeerden regelmatig sesamzaad, waarbij gemiddeld 6 verschillende producten per persoon werden genuttigd. Er was geen significant verschil in hoogte van de huidtestuitslag tussen de groepen. Het onderzoek toont aan dat een goede dieetanamnese bij patienten met een sesamzaadsensibilisatie in de huidpriktest een grote toegevoegde waarde heeft voor de diagnose van een sesamzaadallergie. Deze combinatie van huidpriktest en dieetanalyse blijkt goed te gebruiken in de dagelijkse praktijk van de allergoloog bij het ontbreken van andere gestandaardiseerde diagnostische tools.

(Ned Tijdschr Allergie & Astma 2018;18:64-75)

Lees verder

PETIT-studie naar stapsgewijze introductie van ei ter preventie van ei-allergie bij kinderen met eczeem

(NED TIJDSCHR ALLERGIE & ASTMA 2017;17:90-91)

Lees verder