Hereditair angio-oedeem (HAE) wordt bij kinderen doorgaans pas laat vastgesteld, voornamelijk door onvoldoende klinische herkenning binnen de medische gemeenschap. Dit geldt in het bijzonder wanneer de ziekte zich uit in een atypisch klachtenpatroon, geïsoleerde buikklachten, of bij neonaten en jonge zuigelingen.1 De aandoening kan de kwaliteit van leven ernstig beïnvloeden, waardoor vroege herkenning cruciaal is om complicaties, zoals laryngeaal en abdominaal oedeem te voorkomen.
